چند نکته و روایت در مورد بسم الله الرحمن الرحیم - کانون هادیان امت (مسجد امام هادی قم)
منوی اصلی
بازدیدهای امروز: 2
بازدیدهای دیروز: 2
مجموع بازدیدها: 23393
[ صفحه اصلی ]
[ پست الکترونیک ]
[ پارسی بلاگ ]
[ درباره من ]
لوگوی وبلاگ
پیوندهای روزانه
لوگوی دوستان من
آرشیو یادداشت ها
موسیقی وبلاگ
اشتراک در خبرنامه
چند نکته و روایت در مورد بسم الله الرحمن الرحیم
3- در نمازها بسم الله را بلند خواندن موجب دور کردن شیطان است
امام زین العابدین علیه السلام به ابو حمزه فرمودند:
وقتی نماز بپا می شود شیطان نزدیک امام جماعت می شود و می گوید آیا پروردگار را یاد کرده؟ یعنی بسم الله الرحمن الرحیم گفته است یا نه
اگر گوید: آری شیطان می رود و اگر گوید نه، بر دو شانه امام جماعت سوار می شود و دو پایش را بر سینه امام آویزان می کند، در اینجا امام جماعت شیطان است تا اینکه نماز تمام شود.
(تفسیر اطیب البیان، ج1، ص 78، به نقل از لالی الاخبار: ص 347)
چند نکته و روایت در مورد "بسم الله الرحمن الرحیم":
1-موقع غذا خوردن موجب دوری شیطان می شود
روایت شده وقتی که بنده خدا بسم الله الرحمن الرحیم می گوید، فرشته های الهی گویند: خداوند به طعام و خوراکتان برکت دهد، سپس فرشته ها شیطان را تهدید می کنند و می گویند: ای فاسق بیرون شو که تو بر آنها تسلطی نخواهی داشت.
2- برای دفع و دوری دشمن
هر گاه رسول خدا وارد منزل می شدند و چشمشان به دشمن می افتاد که بر علیه حضرت نقشه می کشیدند،حضرت بسم الله الرحمن الرحیم را با صدای بلند و آشکارا می خواندند در حالی که دشمن رو بر می گرداند و فرار می کرد.
2- برای دفع و دوری دشمن
هر گاه رسول خدا وارد منزل می شدند و چشمشان به دشمن می افتاد که بر علیه حضرت نقشه می کشیدند،حضرت بسم الله الرحمن الرحیم را با صدای بلند و آشکارا می خواندند در حالی که دشمن رو بر می گرداند و فرار می کرد.
3- در نمازها بسم الله را بلند خواندن موجب دور کردن شیطان است
امام زین العابدین علیه السلام به ابو حمزه فرمودند:
وقتی نماز بپا می شود شیطان نزدیک امام جماعت می شود و می گوید آیا پروردگار را یاد کرده؟ یعنی بسم الله الرحمن الرحیم گفته است یا نه
اگر گوید: آری شیطان می رود و اگر گوید نه، بر دو شانه امام جماعت سوار می شود و دو پایش را بر سینه امام آویزان می کند، در اینجا امام جماعت شیطان است تا اینکه نماز تمام شود.
(تفسیر اطیب البیان، ج1، ص 78، به نقل از لالی الاخبار: ص 347)
کلمات بسم الله چهار تا است. بعضی از اهل معرفت گفته اند:
بسم الله الرحمن الرحیم 19 حرف است و زبانه های دوزخ نیز 19 تا می باشند ،چون بنده مومن خدا تلفظ بسم الله نماید خدای تعالی به هر حرفی یکی اززبانه های دوزخ را از او دفع می کند.
اهل معرفت گفته اند: گناه چهار نوع است.
گناه در روز و گناه در شب و هر یک از گناهان روز و شب یا آشکار است و یا پنهان.
و کلمات بسم الله هم چهارتا است، پس هر کس از روی اعتقاد به بسم الله تلفظ کند خدای تعالی هر چهار گناه او را بیامرزد.(خواص الایات ص3)
بسم الله الرحمن الرحیم 19 حرف است و زبانه های دوزخ نیز 19 تا می باشند ،چون بنده مومن خدا تلفظ بسم الله نماید خدای تعالی به هر حرفی یکی اززبانه های دوزخ را از او دفع می کند.
اهل معرفت گفته اند: گناه چهار نوع است.
گناه در روز و گناه در شب و هر یک از گناهان روز و شب یا آشکار است و یا پنهان.
و کلمات بسم الله هم چهارتا است، پس هر کس از روی اعتقاد به بسم الله تلفظ کند خدای تعالی هر چهار گناه او را بیامرزد.(خواص الایات ص3)
از حضرت رضا ع روایت شده است که فرمودند:
بسم الله معنایش اینست که من خودم را به داغ و علامتی از علامتهای خدا داغ می زنم و آن داغ عبادت است تا همه بدانند من بنده چه کسی هستم.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
این مردم را چه می شود؟ (منظور بعضی از اهل سنت است) خدا آنان را بکشد، به بزرگترین آیه از آیات خدا پرداخته و پنداشتند که گفتن بسم الله بدعت است.
امام باقر علیه السلام فرمودند: محترمترین آیه از کتاب خدا دزدیدند و آن آیه بسم الله الرحمن الرحیم است، که بر بنده خدا لازم است در آغاز هر کار آن را بگوید، چه کار بزرگ و چه کوچک، تا آن کار مبارک شود.
رسول خدا صلوات الله علیه، غالبا اول و آخر سوره را نمی دانستند کجا است، تا آنکه آیه بسم الله الرحمن الرحیم نازل می شد و بین دو سوره قرار می گرفت.( تفسیر المیزان، ذیل سوره حمد-ج1)
حضرت عیسی ع به قبری عبور کرد، دید ملائکه عذاب مرده ای را عذاب می کنند، حضرت عیسی علیه السلام کار خود را انجام داد و به آن قبر برگشت دید ملائکه رحمت با طبقهایی از نور بر سر آن قبر ایستاده اند.
حضرت عیسی (ع) پس از اینکه تعجب کرد نماز خواند و این موضوع شگفت آور را از خداوند پرسید، خطاب شد، یا عیسی! این مرد معصیت کار بود وقتی از دنیا رفت همسر او حامله بود وضع حمل نمود و پسری آورد آن زن پسر خود را پرورش داد تا بزرگ شد.
مادر فرزندش را نزد معلم برد، هنگامی که معلم بسم اله الرحمن الرحیم را به آن پسر تعلیم داد من از این بنده ام حیا کردم که وی را در دل زمین بوسیله آتش معذب نمایم و حال آنکه پسرش در روی زمین نام مرا می برد.
(تفسیر آسان، ص14 خزینه الجواهر، ص 384)
بسم الله معنایش اینست که من خودم را به داغ و علامتی از علامتهای خدا داغ می زنم و آن داغ عبادت است تا همه بدانند من بنده چه کسی هستم.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
این مردم را چه می شود؟ (منظور بعضی از اهل سنت است) خدا آنان را بکشد، به بزرگترین آیه از آیات خدا پرداخته و پنداشتند که گفتن بسم الله بدعت است.
امام باقر علیه السلام فرمودند: محترمترین آیه از کتاب خدا دزدیدند و آن آیه بسم الله الرحمن الرحیم است، که بر بنده خدا لازم است در آغاز هر کار آن را بگوید، چه کار بزرگ و چه کوچک، تا آن کار مبارک شود.
رسول خدا صلوات الله علیه، غالبا اول و آخر سوره را نمی دانستند کجا است، تا آنکه آیه بسم الله الرحمن الرحیم نازل می شد و بین دو سوره قرار می گرفت.( تفسیر المیزان، ذیل سوره حمد-ج1)
حضرت عیسی ع به قبری عبور کرد، دید ملائکه عذاب مرده ای را عذاب می کنند، حضرت عیسی علیه السلام کار خود را انجام داد و به آن قبر برگشت دید ملائکه رحمت با طبقهایی از نور بر سر آن قبر ایستاده اند.
حضرت عیسی (ع) پس از اینکه تعجب کرد نماز خواند و این موضوع شگفت آور را از خداوند پرسید، خطاب شد، یا عیسی! این مرد معصیت کار بود وقتی از دنیا رفت همسر او حامله بود وضع حمل نمود و پسری آورد آن زن پسر خود را پرورش داد تا بزرگ شد.
مادر فرزندش را نزد معلم برد، هنگامی که معلم بسم اله الرحمن الرحیم را به آن پسر تعلیم داد من از این بنده ام حیا کردم که وی را در دل زمین بوسیله آتش معذب نمایم و حال آنکه پسرش در روی زمین نام مرا می برد.
(تفسیر آسان، ص14 خزینه الجواهر، ص 384)